Gdzie jest granica inwigilacji?

Niedługo urzędy skarbowe zyskają nową broń do walki z wyłudzeniami. Aktualnie w Ministerstwie Finansów prowadzone są prace legislacyjne nad projektem nowelizacji ordynacji skarbowej, który zakłada nałożenie na przedsiębiorców obowiązku codziennego przekazywania wyciągów z rachunków bankowych szefowi Krajowej Administracji Skarbowej. Proponowane rozwiązanie zdaniem biura Best Concept jest uzupełnieniem istniejącego już systemu Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK). Nowy obowiązek dotyczyłby przedsiębiorców zatrudniających powyżej 10 osób lub mających obrót powyżej 2 mln euro. W przypadku podatników posiadających rachunek w banku, którego adres siedziby lub oddziału znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej obowiązek przekazywania wyciągów z rachunków realizowany byłby za pośrednictwem tego podmiotu. Natomiast podatnicy posiadający konto w banku niespełniającym powyższych kryteriów byliby zobowiązani do przekazywania wyciągów samodzielnie. Dane przekazywane Krajowej Administracji Skarbowej mają zawierać szczegółowe informacje na temat transakcji nie tylko wychodzących, ale także przychodzących, tj. wykaz wpłat na konto przedsiębiorcy wraz z numerem rachunku nadawcy, datą, kwotą i tytułem transakcji.

Liczba uprawnień, które w ostatnich miesiącach uzyskała skarbówka, jest niepokojąca. Z jednej strony projektowane ustawy mają chronić uczciwych przedsiębiorców i pomóc w walce z oszustwami i wyłudzeniami podatkowymi. Z drugiej – te przepisy niosą za sobą bardzo duże ryzyko, ponieważ niejednokrotnie ingerują w konstytucyjne prawa i wolności przedsiębiorców. Przekazywanie takiej ilości informacji powoduje, że rośnie niebezpieczeństwo ujawnienia poufnych danych o funkcjonowaniu przedsiębiorstw i ich kontrahentach. Bez wątpienia uszczelnianie systemu podatkowego jest zjawiskiem pozytywnym, ale w świetle nieustannie dokonywanych zmian warto się zastanowić, gdzie leży granica dopuszczalnej inwigilacji.